มีชายตาบอด 3 คนอาศัยอยู่ในถิ่นที่มีช้างเป็นสัตว์สำคัญประจำเมือง ชายทั้ง3ตาบอดแต่กำเนิดไม่เคยเห็นช้างมาก่อน วันหนึ่งชายทั้ง 3นั่งถกเถียงกันว่าช้างจะมีรูปร่างเป็นอย่างไร
เพื่อเป็นการตอบสนองความอยากรู้ของทั้ง3 พวกเขาพากันเดินไปตามถนนในเมืองจนมาพบช้างเชือกหนึ่ง ชายคนหนึ่งคลำถูกลำตัวด้านข้างของช้าง อีกคนจับถูกงวงช้าง คนสุดท้ายคว้าได้หาง หลังจากนั้นทั้ง3 ก็เดินกลับทางเดิม
ขณะที่เดินกลับชายตาบอดคนหนึ่งกล่าวว่า"ฉันแปลกใจที่พบว่าช้างนี่คล้ายกำแพงเรียบ ๆ” คนที่สองแสดงความไม่เห็นด้วย ”ไม่ใช่ นายผิด ช้างคล้ายกับลำต้นของต้นไม้""ไม่ใช่" ชายคนที่สามกล่าว"นายทั้งสองคนผิดพลาดแล้ว ช้างคล้ายกับเชือกเส้นหนึ่ง”

ชายทั้ง3มีความคิดจำกัดมากเกี่ยวกับช้าง ที่พวกเขารู้เพียงแค่สิ่งที่อยู่ในมือและเขาสัมผัสได้เท่านั้น ไม่มีสักคนเดียวที่ได้เห็นภาพช้างทั้งตัว เช่นเดียวกันสำหรับคนๆหนึ่ง ประกันชีวิตคล้ายกับกำแพง อีกคนคล้ายลำต้นไม้ คนที่สามเป็นเชือกเส้นหนึ่ง
แต่สำหรับตัวแทนที่ทุ่มเทในงานบริการประกันชีวิตแล้วภาพนั้นชัดเจนเขามองเห็นว่าเครื่องมือทางสังคมชนิดนี้สามารถนำอะไรมาให้ได้บ้าง บางครั้งตัวแทนจะพบว่าจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนแนวคิดการประกันชีวิตเป็นคำพูด แต่ถ้าเขาเข้าใจว่าประกันชีวิตมีความหมายและใช้ได้กว้างขวางอย่างไรแล้ว เขาก็สามารถที่จะช่วยเหลือสังคมได้มากยิ่งขึ้น

นอกเหนือกว่านั้นการซึมซับแนวคิดเหล่านี้จะนำมาซึ่งการมีศรัทธาต่อสถาบันการประกันชีวิตว่าเป็นเช่นสวรรค์ของความปลอดภัย และ"กรมธรรม์ประกันชีวิต"เป็นเครื่องมือของความรักและจิตสำนึกแห่งความรับผิดชอบ